Hola, ik ben Stefanie
Mijn emigratie ging over een transformatie, vandaar deze zelfgenome foto van de spaanse libel, maarja van wie niet? Van hen die hun omgeving volledig achter zich laat voor een nieuw begin.
Ik ben Stefanie. Woonachtig in de provincie Alicante te Spanje. 30 minuten rijden naar de zee, recht de bergen in. Ik verhuisde in September 2022 alleen, zonder concreet inkomensplan naar een plek in de Spaanse bergen waar ik nog nooit geweest was. Ik was sowieso nog nooit in de Spaanse bergen geweest. Ik huurde een huis met zwembad en een groot stuk grond op internet, ik pakte mijn spullen in, kocht een ouder tweedehands busje en emigreerde slechts 2,5 maand ná mijn besluit te gaan emigreren.
Ohja, zonder de taal te spreken... Ik had op mijn 18de een jaar Spaanse taalcursus gedaan, maar dat was ná mijn zeer onrustige leven allang weer weggevaagd. Hoe ik de knoop doorhakte? Hoe ik besloot waar te wonen, hoe ik me voorbereidde en hoe het me is afgegaan. Lees onder de afbeelding verder!
Blog | Locatie- en woningbepaling
Start je direct in een koophuis? Wat zijn dingen waar je op kunt letten bij het selecteren van een woning? Speelt klimaat écht geen rol en hoef ik enkel op de hitte te letten? Hoe weet ik wat bij mij of ons past?
Hoe vond je de kracht om opnieuw te beginnen, 2000 km verderop?
Het korte verhaal: in 2018 begin ik in te zien dat de Stefanie die ik speelde niet gelukkig was, niet eerlijk was tegen haarzelf noch naar de wereld, niet deed wat haar hart en ziel haar ingaf én niet de juiste dingen deed om haar mooie ziel te beschermen.
In 2019 hakte ik alle knopen door en begon met het resetten van het leven. Alles terug op 0 en vanuit daar opnieuw bekijken. Als een arend zwevend boven alle details van mijn bestaan en inzoomend besluiten genomen op wat ik zag en voelde. Ik ging de confrontatie met mezelf voor het eerst écht aan en ik onderging de concequenties daarvan.
In 2020 begon ik opnieuw mijn basis opnieuw op te bouwen, met alles dat ik leerde over mezelf. Ik voelde dat ik hield van schrijven, van maken en bouwen, van diepgaande gesprekken over eigenlijk alles, van creativiteit en het helpen van mensen. Ik wilde leren zingen, soepel kunnen bewegen, lekker/los in mijn eigen vel komen en mijn vrouwelijkheid omarmen. Ik werkte aan zelfvertrouwen, aan zelfliefde, aan spiritualiteit, aan mijn grenzen en nog meer aan mijn wensen.
In 2021 ging ik los laten om zo hard aan mezelf te werken en kunnen kijken wat het resultaat tot dan toe was. De dagen gevuld met rust, regelmaat en ritme. Creativiteit voor expressie, schrijven en lezen om te begrijpen, beweging voor fysieke gesteldheid en rust. Kortom, lekker! Ik ging weer werken, ik genoot van mijn nichtjes, bezocht de moulin Rouge, ik ging op vakantie in Frankrijk en in nederland met vriendinnen, startte met paaldansen om het feminine in me te ontpoppen, ik ging alleen op wintersport in Frankrijk en stelde mijn hart voorzichtig open richting anderen.
In 2022 was ik inmiddels in afwachting van uitbetaling door mijn laatste werkgever, daar laat ik me verder niet over uit. Maar het lot had een situatie gecreëerd waarop ik onafhankelijker werd dan ooit daarvoor. Opeens voelde ik het weer. Had ik niet als kind al de wens om in een mediteraans land te wonen? Jawel! Lekker 10 maanden per jaar met blote benen lopen, met 11,? maanden per jaar blauwe lucht. Met mensen die liefde, familie en leven boven geld hebben staan. Opeens dacht ik: spullen pakken gaan.
Ik begon dit uit te spreken, mét het detail dat Spanje me trok, en een vriend zei me: `waarom ga je niet eens in Costa Blanca kijken? Is écht iets voor jou'. Diezelfde avond boekte ik de reis die ik verdiende. Warm weer en zee, om bij te komen van wat gebeurd was en tegelijktijd voelen wat 5 weken alleen in Spanje met me zou doen. 4 weken later zat ik in het vliegtuig en deze vriend had gelijk. Het was iets voor mij. Ik voelde me thuis toen ik de eerste stap aan land zette.
Lees onder de afbeelding welke woningen ik tijdens mijn reis/ zoektocht koos.
Hoe kwam ik erachter wat voor soort woning én omgeving bij me past in Spanje?
In de tekst hieronder lees je zeer kort hoe ik mijn nieuwe woonplaats koos. Meer details en bevindingen weten? Lees dan mijn blog
Ik begon mijn reis 2 dagen vlakbij het vliegveld, Arenales del Sol. Lekker direct bijkomen van de vlucht, cocktail in de hand, zand tussen de benen en hup in de zon die benen. Hier is Arenales perfect voor. Lekker barretjes op het zand, goed eten op de boulevard en de supermarkt om de hoek.
Daarna ging ik 9 nachten naar Altea, een villa uit mijn dromen. Fenomenaal uitzicht, in romaanse stijl gebouwd en aangekleed. Een miljoenen verblijf, waar ik dan ook heerlijk in alle rust en privacy heb vertoefd. Muziekje erbij, schilderen, dansen, zonnetje pakken, aan de boulevard van Altea eten en weer terug de bergen in. Dit beviel me uitstekend! Het ligt wel boven mijn financiële macht.
8 dagen volgde daarop in Benissa (Moreira) in een finca aan het water, hoog bovenop een rots. Met slechts enkele buren, een pad naar beneden richting een mega romantische baai met twee prach-ti-g fijne restaurants. Het is echter een mini strand, dus je deelt de plek met redelijk veel mensen. De plek is echter zo magich dat je de rest vergeet. Fijn leven daar in de rust op de berg, met (wederom) een mogelijkheid tot afdalen naar de kust. Deze combinatie blijkt steeds heerlijk.
In La Vila Joyosa kwam ik terecht in een typisch en karakteristiek huisje voor dit kleurrijk geschilderde dorp. Ik moet zeggen dat de boulevard perfect is voor écht strandgangers. Gigantische zandstranden, een boulevard met leuke restaurants en bars, atletische- en kinderfaciliteiten op het strand. Kortom goede strandplek, maar om te wonen absoluut niets voor mij. Ik heb namelijk het échte dorp ontdekt, wat meer omhoog, maar dit is geen schone, veilige of rustige plek. Achter al dat vrolijks van de boulevard en ´´oude dorp´´ schuilt (wat mij betreft) geen fijne omgeving. In deze blog lees je waarom wel of niet.
Toen ik dit moest ervaren 5 dagen, dacht ik. O hell no. Ik ga de eigenaar van de rotswoning in Benissa (playa) bellen om te vragen of ik een week terug kon naar dit huis. En dat kon! Daarmee zei ik Torrevieja af, ik annuleerde de reservering bij AirB&B. Ik voelde aan alles in mijn ziel dat ik mijn conclusie al wel op kon maken. Een drukbezochte, internationaal georienteerde, hippe strandplaats is niets voor mij. Ik wil in rust, ruimte en vrijheid én in het échte Spaans mijn leven opnieuw inrichten en kleur geven.
Zo gezegd zo gedaan, dus ná een week Benissa ben ik voor één nacht in Alicante stad/centrum gaan overnachten. Hiermee heb ik dé stad een middag, avond en ochtend beleefd. Ik moet zeggen dat ondanks ik absoluut geen stadsmens ben, ik me in Alicante totaal niet overprikkeld of bedrukt voel. Tot op de dag van vandaag is daar niets aan veranderd. De haven, de boulevard met markt, het enorme strand, de winkels, terrasjes en restaurants. In Alicante stad heb je het allemaal, zonder dat je gestoord thuis komt.
Hoe wist je waar én in wat voor soort levenstijl je wilde wonen?
Note vooraf: Ik heb Spanje bepaald door de volgende stappen te doorlopen:
- Wil ik met de auto (bijv. Covid?) terug naar Nederland kunnen, mocht dat nodig zijn?
Je laat je veilige thuisbasis achter, dus voor mij een JA. Daarnaast vind ik vliegen verschrikkelijk. Ik doe het als het moet, maar ik probeer dit dus zo veel als mogelijk te vermijden. Met de auto was voor mij een vereiste. - Hoeveel dagen met de auto wil je maximaal rijden?
Ondanks dat ik gek ben op autorijden én dus een hekel aan vliegen, vond ik 2 dagen wel echt de max. Niet alleen met het oog op dat ik alleen ging emigreren, dus dat het anders nogal een reis wordt. Ook omdat ik inmiddels wel weet dat ná 2 dagen auto of motorrijden, de lol er wel vanaf is voor me :). - Welke taal ligt je wel een beetje?
Hoewel ik dus absoluut geen talenknobbel heb, leek mijn spaans jaar op de hogere school me toch best simpel af te gaan. Ik begreep de logica een soort van én 3000 woorden uit het woordenboek komen ongeveer overeen. Gezien ik studeren uit boeken en in lessen ook niet het leukste aandenken aan mijn jeugd voel, besloot ik voor deze praktische, passievolle en haalbare taal te kiezen. Y aquí estamos :) En hier zijn we (beland). Voor mij betekende deze combinatie van factoren dat Spanje mijn land ging zijn.
Woning vinden in Spanje? Hoe ben je er terecht gekomen?
Uiteindelijk had ik dus aardig helder waar en hoe ik wilde wonen. Daarnaast had ik ook helder wat mijn financiele situatie was en daarmee de mogelijkheden die ik had. Een huis kopen zat er niet direct in voor mij, dus ik ben gaan zoeken op www.idealista.com en www.kyero.com
Tips:
- Selecteer met een filter direct wat jouw ziel, hart en een klein beetje hoofd je ingeven. Filter op binnen categorieën prijs, slaapkamers, tuin, zwembad? (om je zelf niet lekker te maken met onrealistische aanbiedingen).
- Ná deze filtering ga je geografisch kijken. Ik heb een circkel getrokken om de gebieden waar ik zou willen wonen én waar het op de kaart nog een beetje groen is. Laten we namelijk eerlijk zijn :) Spanje droogt uit.
- Geef niet direct op als er niets te vinden is. De eerste 3 a 4 weken zoeken vond ik niks, TOTdat er een advertentie kwam uit omgeving ELda, Alicante. Een campo woning met veel grond, fruitbomen én een zwembad. Liggend in een klein dorpje, bergopwaarts en met wel enkele buren om me heen. In the middle of nowhere wonen, zonder de taal te spreken, zonder iemand te kennen om te bellen én zonder buren dat ging me net iets te ver. Deze buren (op zo´n 500 meter afstand) voelde toch wel veiliger aan.
Uiteindelijk een digitale videocall gedaan, contract getekend en binnen drie weken de sleuteloverdracht. Dit was dus wel met een huurhuis in Spanje. Ik heb achteraf ook absoluut geen spijt hiervan gehad. Het geeft de mogelijkheid om in alle rust te voelen of het dorp wel écht bij je past (ook in de winter of na een paar maanden), je leert al wat mensen kennen dus kunt andere informatie inwinnen én je kunt zonder druk van deze mega grote beslissing om een huis in Spanje te kopen, rustig orienteren en pas JA zeggen als het écht goed voelt. Niet omdat het moet omdat je weg wilt.
Inmiddels heb ik ook een (soortgelijke) campo woning gekocht, op slechts 1000 meter van mijn huurhuis verwijderd. Vanuit Nedeland een huis huren en dan op steenworp afstand ´´je´´ huis treffen. Dat is bijzonder, toch? :)
Hoe het voelt om je omgeving achter te laten?
Ik weet achteraf niet wat moeilijker was om te dragen, mijn eigen pijn of het zien, horen en voelen van de pijn van de mensen die je lief hebben en die jij "achter laat". Ze voelt het voor hen namelijk.
En toen? Wat is de tussenstand?
Inmiddels spreek én versta ik de Spaanse taal super goed (voor de korte aantal jaren dat ik hier woon), kocht ik in de zomer van 2024 een prachtige campo woning met 12.000 meter grond (om aan te geven hoeveel onderhoud het is), ben ik ondernemer in Spanje met een meervoud aan inkomstenbronnen, heb ik super waardevolle connecties opgedaan en prachtige mensen in mijn ´´nieuwe, Spaanse, familie´´ mocht sluiten. Ik ben een rijk mens.
Niet omdat ik veel geld heb, niet omdat ik het mooiste huis heb, niet omdat alles van z´n leie dakje gaat of niet omdat mijn leven opeens wél makkelijk lullen is. Maaaaar ik ben wel zoals Spanje: de schijnt bijna altijd.
Ik geniet van de kleine dingen, ik geniet van de veelvoud aan natuur en omgeving, ik geniet van het warme in de Spaanse zielen, ik geniet van hun passie voor het bewaken van wie zij zijn, ik geniet van het eten, de behulpzaamheid. Eigenlijk geniet ik iedere dag van wat er komt, zonnig of niet. Maar dat is sowieso wie ik ben.
In de blog deel ik alle praktische dingen die ik heb geleerd en ondervonden. Tips over het onderhoud van tuin, huis en gezondheid. Maar ook leuke weetjes, ervaringen uit de praktijk en mooie verhalen.
Bij taal geef ik je handvaten in de taal, zodat ook jij makkelijker kan leren lullen in de Spaanse taal.